Jednym z
psychologicznych konstruktów mogących mieć znaczenie dla przebiegu
rehabilitacji jest poczucie własnej skuteczności (self-efficacy). W niniejszym tekście
zastanowimy się, co właściwie oznacza to pojęcie.
Zagadnienie własnej
skuteczności wywodzi się z teorii społecznego uczenia się Alberta Bandury
(2007). Jednym z głównych i oryginalnych założeń tej teorii jest powszechnie
obecnie przyjmowane twierdzenie, iż ludzie mogą uczyć się poprzez modelowanie-
obserwacje zachowań innych ludzi. By nauczyć się jakiegoś zachowania wystarczy
je obserwować i uznać, że takie zachowanie jest korzystne.
Istotną rolę w
tej koncepcji teoretycznej odgrywają posiadane przez daną osobę oczekiwania, a
zwłaszcza oczekiwania dotyczące własnej skuteczności
oraz oczekiwania dotyczące wyników zadania.
Oczekiwania
dotyczące wyniku zadania odnoszą się do tego, jak dana osoba spostrzega określone
zadanie, czy odbiera je jako mogące przynieść oczekiwany i pożądany skutek, czy
nie, np.: pacjent zastanawia się czy proponowane przez fizjoterapeutę ćwiczenia
przyniosą mu pożytek.
Drugi aspekt to poczucie
własnej skuteczności odnoszące się do przekonania, czy jest się w stanie
zrealizować dane działanie, np.: pacjent szacuje czy będzie w stanie wykonać zalecane
ćwiczenia.
Rozróżnienie
tych dwóch rodzajów oczekiwań jest dosyć istotne. Może zaistnieć bowiem taka sytuacja,
gdy pacjent sądzi, że dane działanie (zabieg, ćwiczenie itp.) przyniesie mu pożądane
rezultaty, jednakże jest przekonany, że nie będzie w stanie go zrealizować.
Wysokie poczucie
własnej skuteczności zmniejsza lęki i zahamowania związane z działaniem, im
silniejsze jest oczekiwanie własnej skuteczności tym większa wytrwałość w
dążeniu do celu, nawet w obliczu przeszkód. Także wysiłek wkładany w działanie
jest większy, gdy ma się przekonanie, że potrafi się osiągnąć cel.
Ważnym zagadnieniem
jest zatem pytanie o to, jak kształtuje się poczucie własnej skuteczność i co
na nie wpływa. Bandura wyróżnia tu kilka grup czynników mogących oddziaływać na
oczekiwania co do własnej skuteczności. Najlepszym sposobem na budowanie
poczucia własnej skuteczności jest, jego zdaniem, po prostu odnoszenie sukcesów
w wykonywaniu jak największej liczby zadań.
Rysunek 1 Czynniki mogące
wpływać na poczucie własnej skuteczności
Czynniki
wpływające na poczucie własnej skuteczności:
1)
Osiągnięcia w wykonaniu zadania
Sukcesy, nawet
niewielkie, podwyższają oczekiwania co do własnych kompetencji, gdy po
wielokrotnych doświadczeniach sukcesu ukształtuje się poczucie skuteczności, pojedyncza
porażka nie będzie miała już takiego znaczenia.
2)
Doświadczenia zastępcze
Obserwowanie jak
inni ludzie wykonują działania, „jeśli inni mogą to i ja zapewne potrafię”. Obserwowanie
zachowań wraz z ich skutkami także bardziej podnosi poczucie skuteczności niż
obserwowanie działań bez zwrócenia uwagi na ich skutki. Popatrz przez chwile, jak Pan Nowak wykonuje swoje ćwiczenia, na
początku mu się nie udawało, ale teraz radzi sobie całkiem nieźle. Może i my spróbujemy
poćwiczyć podobnym systemem?
3)
Perswazja słowna
Perswazja słowna okazuje się być najmniej
skutecznym sposobem, wzbudzone w ten sposób oczekiwania skuteczności są zwykle
słabe i krótkotrwałe. Na pewno ci się uda
przejść te kilka kroków, wierzę w ciebie.
4)
Stan emocjonalny
Przekonania, co
do sukcesu w działaniu zależą również od pobudzenia emocjonalnego. Ludzie oczekują
sukcesu zwłaszcza wtedy, gdy nie męczą ich przykre napięcia bądź niechciane i
przykre pobudzenie.
5)
Okoliczności sytuacyjne
W niektórych sytuacjach
osiągnięcie sukcesu wymaga większych wysiłków niż w innych. Ocena okoliczności,
w których dana osoba się znajduje również ma wpływ na przewidywanie
skuteczności.
Wiemy już, że
poczucie skuteczności odnosi się do ogólnego przekonania jednostki, co do tego,
czy jest ona w stanie odnosić sukcesy w podejmowanych działaniach. Przyjrzyjmy
się teraz nieco bliżej temu konstruktowi, bowiem nie jest on tak jednorodny jakby
się mogło na pierwszy rzut oka wydawać.
Mówiąc o poczuciu skuteczności musimy zwrócić
uwagę, iż posiada ono trzy ważne cechy:
a)
zasięg,
b)
ogólność,
c)
siłę.
a) Zasięg dotyczy tego, na jakie zadania rozpościera
się poczucie skuteczności, jeśli zasięg jest niewielki to poczucie skuteczności
odnosi się jedynie do zadań prostych, natomiast duży zasięg sprawia, że
poczucie skuteczności dotyczy także zadań trudnych czy nawet wyzwań .
b) Ogólności. Gdy przekonania o
skuteczności odnoszą się do wąskiej grupy działań wówczas mówimy o specyficznym
poczuciu skuteczności, gdy przekonania o skuteczności odnoszą się do całego życia
mówimy o wysokiej ich ogólności. Mówiąc inaczej rozróżnienie na specyficzne i
ogólne poczucie skuteczności dotyczy tego, czy oczekujemy sukcesów w konkretnych
zadaniach czy w życiu w ogóle.
c) Ostatni
aspekt, to siła poczucia własnej skuteczności,
od której zależy to jak łatwo wygasić przekonanie, że odniesie się sukces. U osób mających silne przekonania własnej skuteczności
zaobserwujemy ciągłe ponawiacie wysiłków pomimo porażek- poczucie skuteczności
będzie silne, więc nie wygaśnie nawet pomimo niepowodzeń. U osób o niewielkiej sile przekonań co do
własnej skuteczności początkowa pewność co do skuteczności może szybko minąć na
skutek doświadczania nawet niewielu niepowodzeń w działaniu.
Rysunek 2 Cechy
charakteryzujące poczucie własnej skuteczności
Literatura:
Artykuł i rysunki powstały na podstawie
książki:
Bandura A. (2007) Teoria społecznego
uczenia się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz